Op 16 januari 2017 gaf Polly Higgins een vrijheids lezing in Tilburg. In prettig Engels met charmant licht Schots accent en in heel begrijpelijke taal legde Polly Higgins ons uit hoe ze is gekomen tot het indienen van een wet die ecocide tot een misdrijf maakt. Polly is ervan overtuigd dat alleen wetten leiden tot aanpassing van gedrag. Er bestond nog geen enkele wet waarin opgekomen wordt voor de aarde. Ze heeft daarom in april 2010 zelf een wet ingediend. Eerst bedacht ze de naam Ecocide, want zo zei ze: “je moet eerst de schaduw van iets kennen en het een naam geven, voordat je iets kan aanpakken”.
Ecocide definieerde ze als het 5e internationale misdrijf tegen de vrede.
Definitie: ecocide is grootschalige beschadiging, de vernietiging of het verlies van ecosystemen van een bepaald gebied, hetzij door menselijk toedoen of door andere redenen, en wel in een zodanige mate dat het vreedzaam gebruik van dit gebied door de inwoners ernstig verminderd is of zal worden.
Bij ecocide kan je denken aan de Deep Horizon-olieramp in de Golf van Mexico, de vervuiling van de Niger Delta, het leegvissen van de Noordzee, schaliegaswinning (fracking), grootschalige ontbossing van de Amazone en het Indonesisch regenwoud, de ramp met de Fukushima kernreactor, GMO’s teerzandwinning en menselijk veroorzaakte klimaatverandering. (http://stopecocide.nl)
De insteek van de wet is te zorgen voor de aarde:
- mensen en de aarde komen op de eerste plaats,
- er is een wettelijke plicht komt tot zorg:
- a) een verbod op oorzaken die leiden tot massale schade en vernietiging,
- b) preventie van aanzienlijke schade in de toekomst,
- c) bij zowel door de mens veroorzaakte als natuurlijke Ecocides zouden overheden in staat moeten zijn om hun land te regeren.
Vrij vertaald stukje uit The Law
Polly benadrukt dat het moed vereist om je uit te spreken. Compassie helpt. Zij is zich pas gaan uitspreken, toen ze zich realiseerde dat de aarde zorg nodig had, uit compassie met de aarde en in de overtuiging dat alleen wetten helpen.
Ze noemt een voorbeeld van hoe in tijden van nood (emergency) wetgeving voor wonderen zorgde: Autofabrikant Ford kreeg het verzoek van de Amerikaanse overheid om vliegtuigen voor de 2e wereldoorlog in Europa te produceren, massaal en snel. Ford weigerde in eerste instantie: auto’s brachten meer op. Toen is de wet aangepast: het was vanaf dat moment verboden om auto’s te maken. Toen koos Ford eieren voor zijn geld, paste het bedrijf aan en wist snel en veel vliegtuigen te produceren.
Alleen met wetgeving verander je iets bij bedrijven. Winstgevendheid staat bij hen voorop.
Hierbij moeten niet de bedrijven zelf worden aangeklaagd, maar de verantwoordelijke personen. Zij hebben de macht en invloed om maatregelen te nemen.
Als deze ecocide wet er eenmaal is, zal het heel moeilijk zijn om leidinggevenden te vinden die een schade veroorzakend bedrijf op de oude voet willen blijven leiden. Huidige leidinggevenden doen er verstandig aan om tijdig maatregelen te nemen willen ze niet vervolgd worden.
Wat Polly betreft, zijn we nu in een staat van Emergency en zou die wet zo snel mogelijk moeten worden aangenomen. Help hieraan mee en Teken de petitie.
De ingeslagen weg van “Permits”, is een heilloze. Ze doelt hiermee op vrijwillige afspraken tot beperking van milieuschade. Bedrijven en mensen zoeken dan gewoon de grenzen op en uiteindelijk leidt het tot meer verbruik van grondstoffen danwel meer vervuiling. Zie Jevons paradox.
(Also we create permits to pollute. Permit allocations create what’s known as Jevons paradox. The idea of permits is to bring the pollution down, but you end up with so many permits everywhere that in fact the pollution escalates.)
Na afloop was er discussie met een panel van deskundigen uit de universiteit. Daar kwam vooral uit naar voren hoe belangrijk het is om wetenschappelijke kennis te delen en in begrijpelijk taal.
Bekijk haar eigen website en video’s, daar staat het allemaal veel beter uitgelegd en de Nederlandse tak StopEcode.nl die haar steunt.