Home » werkgroepen » transitiecafe » Agenda TT cafe » Transitie café: Antiviswijvenclub: vis eten zonder vis (+ verslag en foto’s)

Transitie café: Antiviswijvenclub: vis eten zonder vis (+ verslag en foto’s)

Romilda vertelde waarom ze in1993 stopte met het eten van vis. Ze was toen op een markt in Spanje. Bij een visverkoper zag ze één grote tonijn liggen en meerdere kleintjes. Ze vroeg warom er maar één grote was.

De man zei dat deze niet eens zo groot was, maar het was wel een volwassen exemplaar. De meeste tonijnen worden als baby-exemplaar gevist, bijna geen enkele tonijn krijgt de kans volwassen te worden.

We bekeken de indrukwekkende film Sea the truth, een Nederlands product, het vervolg op Meat the truth
Op de site vind je o.a. deze bespreking:

Als we in het huidige tempo vis blijven vangen en eten kunnen over 30 jaar de oceanen en zeeën leeggevist zijn. Wetenschappers verkondigen deze boodschap al jaren, maar dit heeft nog niet geleid tot maatregelen die het tij kunnen keren. De jacht op vis is een uit de hand gelopen economisch monstrum: met grote sleepnetten worden de bodems van de zeeën leeggeschraapt, alles wat leeft met een vernietigende kracht met zich meenemend. De massale bijvangst gaat verminkt of dood terug de zee in.

De oplossing wordt door overheden gezocht in duurzame visserijprojecten. Ook worden er beschermde gebieden in zee vastgesteld waar niet gevist mag worden en krijgen vissers quota opgelegd. Maar deze goed bedoelde pogingen zetten geen zoden aan de dijk:  slechts 0,8 procent van de wereldzeeën is beschermd gebied en vangstquota worden stelselmatig te hoog vastgesteld en overtreden.

En is het echt wel nodig zoveel vis te vangen en te eten? Voedingsdeskundigen propageren twee keer in de week vis te eten, maar vergeten erbij te vertellen dat in vooral vette vissen ontoelaatbare hoeveelheden giftige stoffen zitten. En dat de zee niet onbeperkt kan leveren. Daarbij is de fabel van de gezonde visolie hardnekkig. De meeste beweringen die over visolie worden gedaan zijn wetenschappelijk niet bewezen en zouden allang van de potjes verdwenen moeten zijn. Bovendien is het niet nodig om vis te consumeren voor de gezonde omega-3 vetten:  vissen krijgen deze alleen binnen doordat zij algen eten, ze maken ze niet zelf. Dus waarom niet rechtstreeks de algen eten in plaats van grote hoeveelheden vissen doden voor een lepeltje visolie?

Vooraanstaande wetenschappers zeggen dat iedere vis die nu uit de oceaan wordt gehaald, er één te veel is. Met deze documentaire wordt aangetoond  dat er helaas geen ‘verantwoorde’ vis meer bestaat op dit moment.

Na de film genoten we van heerlijke hapjes uit het kookboek: Non fish a licious
Hapjes en salades die goed lijken op visgerechten, maar zonder vis.

Hester Bartels vertelde onder andere over haar zorgen om de kleine ruimte die orca’s hebben  in het Dolfinarium, de verzorgers die geregeld worden aangevallen door agressieve orca’s. Ze horen thuis in zee!


MAANDELIJKS TRANSITIE CAFÉ Transition Town Nijmegen organiseerde op donderdagavond 1 september  weer een TRANSITIE CAFÉ in de Klinker, van Broeckhuysenstraat 46, Nijmegen. Inloop 19:30, start lezing 20:00

Romilda van der Wal en Hester Bartels vertellen wat er mis is met het eten van vis en visolie en hoe je op een andere manier gezond kan eten.
Ook n.a.v. het boek Non fish a licious.  Romilda (aka mevrouw de Boer) kookt hier iets uit, waar we deze avond van kunnen proeven.

Eerst bekijken we Sea the Truth:

SEA THE TRUTH – Nederlandse ondertitels from Nicolaas G. Pierson Foundation on Vimeo.

http://www.dolphinmotion.nl/home/?pa_id=9

Romilda vertelde waarom ze in1993 stopte met het eten van vis. Ze was toen op een markt in Spanje. Bij een visverkoper zag ze één grote tonijn liggen en meerdere kleintjes. Ze vroeg warom er maar één grote was.

De man zei dat deze niet eens zo groot was, maar het was wel een volwassen exemplaar. De meeste tonijnen worden als baby-exemplaar gevist, bijna geen enkele tonijn krijgt de kans volwassen te worden.

We bekeken de indrukwekkende film Sea the truth, een Nederlands product, het vervolg op Meat the truth
Op de site vind je o.a. deze bespreking:

Als we in het huidige tempo vis blijven vangen en eten kunnen over 30 jaar de oceanen en zeeën leeggevist zijn. Wetenschappers verkondigen deze boodschap al jaren, maar dit heeft nog niet geleid tot maatregelen die het tij kunnen keren. De jacht op vis is een uit de hand gelopen economisch monstrum: met grote sleepnetten worden de bodems van de zeeën leeggeschraapt, alles wat leeft met een vernietigende kracht met zich meenemend. De massale bijvangst gaat verminkt of dood terug de zee in.

De oplossing wordt door overheden gezocht in duurzame visserijprojecten. Ook worden er beschermde gebieden in zee vastgesteld waar niet gevist mag worden en krijgen vissers quota opgelegd. Maar deze goed bedoelde pogingen zetten geen zoden aan de dijk:  slechts 0,8 procent van de wereldzeeën is beschermd gebied en vangstquota worden stelselmatig te hoog vastgesteld en overtreden.

En is het echt wel nodig zoveel vis te vangen en te eten? Voedingsdeskundigen propageren twee keer in de week vis te eten, maar vergeten erbij te vertellen dat in vooral vette vissen ontoelaatbare hoeveelheden giftige stoffen zitten. En dat de zee niet onbeperkt kan leveren. Daarbij is de fabel van de gezonde visolie hardnekkig. De meeste beweringen die over visolie worden gedaan zijn wetenschappelijk niet bewezen en zouden allang van de potjes verdwenen moeten zijn. Bovendien is het niet nodig om vis te consumeren voor de gezonde omega-3 vetten:  vissen krijgen deze alleen binnen doordat zij algen eten, ze maken ze niet zelf. Dus waarom niet rechtstreeks de algen eten in plaats van grote hoeveelheden vissen doden voor een lepeltje visolie?

Vooraanstaande wetenschappers zeggen dat iedere vis die nu uit de oceaan wordt gehaald, er één te veel is. Met deze documentaire wordt aangetoond  dat er helaas geen ‘verantwoorde’ vis meer bestaat op dit moment.

Na de film genoten we van heerlijke hapjes uit het kookboek: Non fish a licious
Hapjes en salades die goed lijken op visgerechten, maar zonder vis.

Hester Bartels vertelde onder andere over haar zorgen om de kleine ruimte die orca’s hebben  in het Dolfinarium, de verzorgers die geregeld worden aangevallen door agressieve orca’s. Ze horen thuis in zee!


MAANDELIJKS TRANSITIE CAFÉ Transition Town Nijmegen organiseerde op donderdagavond 1 september  weer een TRANSITIE CAFÉ in de Klinker, van Broeckhuysenstraat 46, Nijmegen. Inloop 19:30, start lezing 20:00

Romilda van der Wal en Hester Bartels vertellen wat er mis is met het eten van vis en visolie en hoe je op een andere manier gezond kan eten.
Ook n.a.v. het boek Non fish a licious.  Romilda (aka mevrouw de Boer) kookt hier iets uit, waar we deze avond van kunnen proeven.

Eerst bekijken we Sea the Truth:

SEA THE TRUTH – Nederlandse ondertitels from Nicolaas G. Pierson Foundation on Vimeo.

 

http://www.dolphinmotion.nl/home/?pa_id=9