Met 9 mensen van de eetbare tuinengroep bezochten we op 4 juni de permacultuurtuin van de Ashram van Adi Da, bij een voormalig klooster in Maria Hoop, onder Roermond, op uitnodiging van Louis.
De tuin is aangelegd door Bert Leenen als een permacultuurtuin. De tuin wordt nu door 2 mensen verzorgd, wel biologisch, maar geen permacultuur meer: ze mulchen niet, ze hebben geen permacultuuropleiding. Ze maken gebruik van druppelbevloeiing zowel in de kas als buiten.
Ik denk dat onder andere hierdoor de planten er zeer goed uitzagen. De tuin ligt op een helling, misschien is het dan ook wel eerder nodig.
Het had onze aandacht wel even, gezien Heleen’s opmerking over het enorme waterverbruik wat een druppelsysteem kan hebben.
Zie hier een artikel over druppelbevloeiing: http://www.tuinkrant.com/artikel/tomatenrassen-de-zomer-druppelbevloeiing-niet-alleen-besparen-op-water
De 2 grote kassen waren ook erg handig en prettig om in te zijn.
We vonden de dakpannen als afbakening van de perken een erg mooie vondst. Het permacultuurontwerp in cirkels ziet er ook erg mooi en vriendelijk uit.
In de praktijk werkt het minder handig en laten de tuinverzorgers dat principe los: het is voor kruiwagens lastig manoevreren. Er komen nu dus toch steeds meer rechte paden.
Er is altijd tekort aan mankracht. Om die reden hebben ze de 2e cirkel dit jaar niet meer in gebruik genomen. We zagen hem, herkenbaar als cirkel liggen.
We raadden Louis en Bert aan om gerichte tuinwerkweekenden of werkweken te organiseren. Mensen gelegenheid te geven te kamperen. Het werken moet uiteraard wel onder duidelijke begeleiding gebeuren anders heb je meer schade dan gemak. Onze ervaring met permablitzes heeft ons geleerd hoe fijn het is om met elkaar aan iets groots te werken; je leert er zelf van en bouwt wat op. Bij deze locatie is het feit dat het een Ashram is extra aanlokkelijk . We hebben genoten van de kunst van Adi Da. Zijn werken hingen op de Biennale. Ongelooflijk dat hij dit in slechts 10 jaar van zijn leven bereikt heeft. En ook al 60 boeken schreef, met de hand! En dat hij nog zoveel meer deed. http://www.adidam.nl/ of http://www.europeandanda.org/retreats/index.html (voor retraites) En dat het een “gewone” amerikaan was, opgegroeid in Staten Island bij New York.
PS: ik zocht nog wat na over druppelbevloeiing: (uit: http://www.tuinkrant.com/artikel/tomatenrassen-de-zomer-druppelbevloeiing-niet-alleen-besparen-op-water)
Druppelbevloeiing is een besparende wijze van watervoorziening, waarbij één of enkele planten afzonderlijk water en voedingszouten (meststoffen) druppelsgewijze krijgen toegediend.
…
Bij toepassing van druppelbevloeiing houdt men de grond op veldcapaciteit, d.w.z. maximaal vochtig bij een overigens goede drainage. Dit wordt bereikt door elke dag te bevloeien. De hoeveelheid water die per dag gegeven moet worden is afhankelijk van de verdamping van het gewas, waardoor de hoeveelheid zonnestraling een maat is. Voor tomaten geeft men 0.25 tot 1.5 liter per plant per dag.
Hier nog een: http://www.tuinadvies.nl/druppelbevloeiing_tuin.htm
Niet te doen voor onze volkstuinen, maar wel een idee als je grootschaliger permacultuur wil gaan toepassen.