Bij dit onderwerp dachten we van tevoren alles al te weten, maar dat viel toch tegen.
Marjolijn had het voorbereid en kwam niets nieuws tegen, maar Marjolijn scheidt echt alles al: zij heeft maar 20 gram afval per week! Alleen als zij de stofzuigerzak leegt, heeft ze meer afval.
Zij scheidt en voert de volgende afvalsoorten af:
– aluminium en blik:
– aluminium brengt ze bij de natuurwinkel aan de Groenestraat (er staat een bak in de hoek bij bij de kartonnen dozen). Het deksel van een yoghurt bakje is bijvoorbeeld van aluminium. Als je het niet zeker weet, test het met een (koelkast)magneet.
– blik: gaat naar de Albert Heijn op de Jacobslaan.
NB: blik kan ook bij het restafval. De DAR scheidt het voordat het afval verbrandt wordt.
Let erop dat je het metalen lipje van een aluminium blikje laat zitten, alleen dan kan het aluminium gered worden. Dat metaal is nl van ijzer en magnetisch, Het verwijderen
van blik gebeurt met magnetische haken.
– kurk: naar stichting Overal; naar de betere schoenenzaken (wordt gebruikt voor zolen), Van Nature
– geplastificeerde verpakking van melk en frisdrank: naar Gennip, waar Jan Linders het verzamelt. In zijn zaak kan je heel veel afval kwijt. Er zit ook een vestiging in Lent. Mogelijk zou die ook de geplastificeerde verpakkingen kunnen gaan innemen? Marjolijn gaat eens bellen met Jan Linders.
NB: (gevonden op zijn website): Dhr. Jan Linders is in zijn jonge jaren begonnen als melkboer in Gennep en omgeving. Hij opende zijn eerste supermarkt in december 1963
te Gennep. Nu zijn er meer dan 50 vestigingen door Limburg, Brabant en Gelderland.
– plastic afval in zak: we moeten hier nog wel aan wennen. Ik vond de volgende opsomming van wat er wel in moet op internet. Lees meer
plastic tasjes, tassen en broodzakken; pasta- en rijstzakken; snoepzakken; verpakking van vleeswaren en kaas; folies om tijdschriften en reclamefolders; blisters voor o.a. tandenborstels, snoeren en schroeven; boterkuipjes, sausbakjes, smeerkaas-, paté- of koffiemelkkuipjes; groente-, fruit- en saladebakjes of -zakjes, patatbakjes; bekers voor yoghurt, vla, slagroom, ijs; deksels van potten pindakaas, chocopasta etc.; knijpflessen voor sauzen zoals ketchup en mayonaise; flacons voor wasmiddelen en schoonmaakmiddelen; flacons voor bijv. shampoo, douchegel, badschuim en zeep; tubes voor bijv. gel, creme, bodylotion en tandpasta; flessen voor olie en azijn; flessen voor frisdrank, water en zuivel; potjes voor gel, medicijnen, vitamines; plantenpotten.
Vriendelijk verzoek is om er voor te zorg dat alles leeg is en verwijdert a.u.b. al het papier, karton of aluminium (folie).
Maria gebruikt zakjes van maiszetmeel voor haar gft afval. Heel praktisch: vanuit haar bovenwoning gaat het gft met zakje en al naar de gft-container.
– Verdere tips:
– adressen van verantwoorde winkels in de groene gids, die nu “lokaal groen” heet.
Verder komen andere onderwerpen soms ook even aan bod:
– electriciteit: we laten zo makkelijk een audio apparaat aan staan, of vergeten de stekkerdoos uit te zetten. Kleine moeites, maar zo makkelijk vergeten. Er bestaan apparaten waarmee je met één druk op de knop wel 10 apparaten uit kan zetten. Mijn ouders kregen er een van mijn zoon, waarmee ook de verlichting uit gaat. Ideaal. Te koop bijKlikAan KlikUIt
– gas: Maria kocht bij de Wanco op de Daalseweg voor 14,95 een meter voor minimum en maximum temperatuur en tevens hygrometer.
– leestips:
A life stripped bare (over een man die
1 jaar ecologisch probeert te leven) (Maria)
Low impact man: Steven Vromman (Cecile)
Graan,Ruben van Dijk (Cecile)
Het Kyoto complot, Ruben van Dijk, een ecothriller die zich afspeelt in Nijmegen (Karla)
Over Ruben van Dijk vond ik nog een interview:
Ruben van Dijk is een pseudoniem. Auteur is Thomas van Slobbe, directeur van de Stichting wAarde, die zich afficheert als ‘denktank binnen de natuur- en milieubeweging’. Hij stelt hierin dat het Nederlandse klimaatbeleid veel te naïef is. ‘Er wordt consequent de indruk gewekt dat alles goed komt als iedereen vrijwillig een steentje bijdraagt.